in smeltend samenzijn
een laatst sneeuwgordijn
rafelt losse plukjes
hagelt kleine stukjes
in smeltend samenzijn
de noordooster
klaart de lucht en
na een aard uitstralen
kunnen we de schaatsen halen
wij zijn niet uitgeblust
laten snelheid ons plezier
bepalen op sloten en kanalen
met koek en zopie in de rust
eindelijk gaat de vorst
de erfenis inschalen die
tal van warme zomers nooit
hebben kunnen afbetalen
wil melker
27/11/2008
