jouw sneeuwse pracht
je groeide
bloeide in stilte
op bomen en wegen
jouw sneeuwse pracht
zacht dalend in
duizenden vormen elkaar
ontmoetend begroetend
in de avond en nacht
haakte tot
kristallijnen maar
mocht in de zon je
bloem niet meer schijnen
het wit is vervaald
verdwaald in kleurloosheid
van water ooit zal jouw pracht
weer gestadig dalen in later
wil melker
03/12/2008
