mistig was je lach
mag ik zacht
met wolken wuiven
de zon toejuichen
en de wind bedanken
voor de koude nacht
heb op je gewacht
nog mistig was
je lach de wegen
waren glad maar
jij kende het pad
ik wolkte wuiven
zag de morgenstond
voor buien buigen
het eerste juichen
van de rode zon
wil melker
10/02/2009
