vrijen nu de lente

nog glibbert liefde
in angst door ongeloof
het houvast is nog niet groot
door jaren van misrekening

jij bent in mij gegleden
ik heb jou aangeraakt
we hebben vroeger beiden
zeker iets niet afgemaakt

jij gaf een hand
ik je mooi gevijlde nagels
een zacht gebaar
dat je meteen verstond

ik was ontroerd
omdat er iemand iets
herkende in woorden
uit mijn grote mond

we vrijen nu de lente
met zomer in verschiet
jij hebt je helemaal gegeven
nemen kan ik je nog niet

wil melker
05/05/2009
www.wilmelkerrafels.deds.nl