lichter word ik niet
zo op de rand
geen lucht geen aarde
zelfs gestolen tijd kan ons
de liefde niet meer baren
er is er niets te stelen
in de wereld van geloven
in het hopen op een toekomst
die vandaag geen handen geeft
mijn eigen naaktzijn is geen feest
waar water zichtbaar schoont
hoont mij herinnering in sporen
die mijn lichaam nooit verving
ik laat je woorden zien
een lach en passie in het duister
omdat ik in ontmoetingslicht
zo bloot ben dat ik voor je huiver
je handen zullen strelend
nog wel jeugd ontdekken maar
je ogen zullen in de tekens
mijn verleden open leggen
je zult begrijpen wat je voelt
maar wat je ziet aan niet vertaald
verdriet zal zich als schaduw roeren
veel lichter word ik niet
wil melker
03/08/2009
www.wilmelkerrafels.deds.nl
