zwarte bloemen

nog groeien ze
de zwarte bloemen
van de nacht

ze komen onverwacht
ronden rood en openen
verdriet in pijn en dood

wortels uit verleden
voeden beelden in het heden
maar bloeien doen ze niet

in opkomend licht
verkleuren ze
realiteit brengt geuren terug

ze stralen warmte
van de zon in het
reiken naar de hemel

waar vroeger
duister won draait nu
de wereld zich ten goede om

wil melker
25/09/2009
www.wilmelkerrafels.deds.nl