omfloerst met buiten
ik nam
de schaduw
van je af
druppels mist
vingen het licht
bij binnenkomen
je haar was natter
dan ik ooit
had kunnen dromen
maar in je ogen
nog omfloerst
met buiten
zag ik al
je warmte en
een lach ontluiken
wil melker
09/11/2009
www.wilmelkerrafels.ded.nl
