na doorgehakte knopen

met hoge bloemen
langs ons pad
vergaten we de tijd

de zon scheen
kleuren in seizoenen
onze hemel waren we te rijk

zo zijn we afgedwaald
en ronden slechts de
lang bekende wegen

het openstaan voor nieuw
en voor elkaar zijn we in
dagelijkse sleur vergeten

de bloemen zijn al uitgebloeid
het pad is niet meer te belopen maar
er gloort nog hoop na doorgehakte knopen

wil melker
15/01/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl