HET KNOTWILGENGEZICHT

Het knotwilgengezicht
dicht met zijn oog
op mij gericht

‘k Leg mijn oor
te luister
en luister
naar het gefluister
de aders bruisen
de levenssappen ruisen

‘k Beloof niks
door te vertellen
twee armen willen
 de boom vastknellen

Heerlijk ongestoord
blij om wat
ik heb gehoord
kuier ik voort
dragend diep in mij
het gouden geheim
van dit intiem samenzijn

18 april 2010
De Kimpe Marleen
Christelijke gedichten.nl