het zaad verstrooid

wat jij raakte
schitterde als goud
nu zijn je handen broos en oud

het water uit je bron
is langzaam opgedroogd jouw
wilde bloemen op een hoop gegooid

het zaad verstrooid
door tijd en tegenwind dat
hopelijk weer goede aarde vindt

jij hebt alles weggegeven
als je in de spiegel kijkt
weet je wat er over is gebleven

wil melker
28/05/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl