een berg van glas

je wenkte naar me
op een berg van glas
herkende vaag je lach

maar je ogen
reflecteerden kleuren
ik wist dat jij het was

in glinsteringen onbereikbaar
een koele schoonheid
zonder scherf of barst

heb me toch aan jou gesneden
je glazen huis was nog niet af
mijn woorden braken glas

het warme rood heeft
eindelijk kunnen zeggen
hoeveel ik om je gaf

wil melker
04/06/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl