de zoete geur van bloed

ik veinsde
stoïcijnse onverschilligheid
voor het strelen met fluweel

wist de tegendraadse vleug
haar verboden deugd
de zoete geur van bloed

de vorens donkerrood
legden in tekening de
ingehouden passie bloot

ik was geen slaaf
aanbad haar slechts met
de oprechtheid van mijn lijf

liet haar domineren
tot de rollen keerden
ik eindelijk kon triomferen

wil melker
26/10/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl