Nog voor jij was geboren,
nog voor iemand wist van jouw bestaan,
wist Ik reeds dat jij zou komen
en hoe jouw weg zou gaan.

Ik heb jou gewild.
Ik zag jouw vormeloos begin.
Ik liet jou in de moederschoot groeien
en gaf jouw leven zin.

Ik was erbij
toen je werd geboren,
je diep ademhaalde
en je eerste kreet liet horen.

Ik zag hoe je groeide
van klein kind tot volwassen vrouw
en Mijn hart loopt over
van liefde voor jou.

O, hoe mooi ben jij,
Mijn dochter, Mijn geliefd kind.
Als een glanzende, zoete parel
zo intens door Mij bemind.

Je bent voor Mij zo kostbaar,
zo waardevol en hooggeschat,
dat Ik je bij de hand neem,
met je meega op je levenspad.

      Voel dat kleine, zuchtje wind,
      dat is de streling van Mijn hand.
      Een teken van Mijn liefde,
      de onzichtbare band.

      Zie de regen stromen,
      voel de druppels op je gezicht.
      Ervaar het als Mijn zegen,
      speciaal op jou gericht.

      Als  dan de zon daarna schijnt,
      haar stralen jou omarmen,
      dan ben Ik het
      die jouw hart wil verwarmen.

      En, zoals de sneeuw de aarde bedekt,
      bedekt het bloed van Mijn Zoon jouw zonden.
      Ik gaf Zijn leven prijs voor jou,
      door Hem zijn wij met elkaar verbonden.

Zo groot is Mijn liefde voor jou,
zo waardevol en kostbaar ben jij.
Dit alles had Ik voor jou over,
hierdoor is de weg vrij.

En zo, Mijn geliefde dochter, Mijn geliefd kind,
strek Ik Mijn hand dagelijks uit naar jou.
Er is niets meer dat Ik kan doen of zeggen
om je te laten zien hoeveel Ik van je hou.