het rood een droom te hoog

zag in je lach
het lichte onbehagen
kleine vragen niet durven praten

met armen reiken
naar de appelboom
het rood een droom te hoog

handen altijd open
maar je vingers nu
gesloten in behoedzaamheid

je ogen draaiden
er omheen  de hete brij
het misverstaan van jou en mij

we zagen samen
de kleine vragen onder ogen
heb de appelboom naar jou gebogen

wil melker
28/11/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl