zo eindeloos dichtbij


heb je wegen gelopen
de paden gezien
die jij bent gegaan

ontmoette je
steels in een spiegelruit
je zwaaide en lachte

ik verwachtte je stem en
verrassing in ogen
maar herkenning bleef uit

je danste
lichtvoetig de lente
bleef ongrijpbaar voor mij

heb je adem geroken
jouw warmte en liefde
voelde zo eindeloos dichtbij


wil melker
21/04/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl