hoog van de toren


had de golven
niet verwacht waarmee
je mij zou overspoelen

zij bekken schuim
met zinnen die mij
kwetsen in gevoelens

hoog van de toren
blaast jouw koude wind
mij woorden om de oren

ons voetstuk wordt
gekraakt door emoties
die zijn losgeslagen

toch samen door
het oog van de orkaan
jou laat ik nooit gaan


wil melker
02/05/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl