de brakheid van bestaan


ze brengen mij
een handvol water
uit de zee om me heen

ik die kwistig strooi
met gebeden uit het
flakkeren van een kerkkaars

als vloeibaar goud
voor hen die dorsten
met het water aan de lippen

maar in de brakheid
van bestaan moeten wij
voor zuiver gaan

de lijnen naar het
paradijslijk groen mogen
geen afvaluitstoot hebben


wil melker
23/06/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl