hem elke avond uren in je handen houden
hem ruiken en hem in je laten stromen
voor anderen onhoorbaar zegt hij je wonderlijke dingen
de weemoed van het afscheid is zo pijnlijk
dat je al zijn woorden weer wilt drinken

een ander wacht je op
er zijn er nog zo velen
haar warmte drijft hem naar de achtergrond
je streelt haar huid en luistert naar haar vreemde taal
en raakt met haar vertrouwd als met die ander

boeken die zich aan je overgeven
van schrijvers met een veelbewogen leven
of schrijfsters die op hun verbeelding teerden
tientallen jaren of zelfs eeuwen dood
en steeds opnieuw hun bloemen schenkend