Vechten tegen de moordenaar binnen in je wezen

Zelfs in het fluisterwoud heb je veel te vrezen

Gedachtes worden zonder reden gesloopt

Een kind had nog wel op een snoepje gehoopt

Sluit de gangen met ongevoelige woorden af

Je lippen belijden in de biechtkist je straf

Hoe durf je nog te denken dat het ooit goed komt

Als er een kudde wilde bavianen op je afstormt

Het mes steekt in het vlees

De etterende wond die God niet geneest

Mijn deurmat staat helemaal in de fik

Maar niemand geeft een kik

Ik aanbid een heks die mij besprenkelt met bloed

De spreuk heb ik aan mijn hond gevoed

Dwaasheid breekt je in stukken

Maar de waarheid loopt anders ook op krukken

De moordenaar noem je ook de killer van je ziel

Hoe hij ook heet hij wil dat ik voor de duivel kniel

Over mijn duistere geheimen ben ik bescheiden

Maar in alle machten zal ergens iets zitten wat mij kan bevrijden

Glasscherven raken niet het brein van je geweten

Wel doet het je de vraag van de dag vergeten

Kinderen hebben het vuur in hun handen

Waar is het waar de tijd feitelijk zal stranden

Zijn alle hoop offer opgestookt

Zijn de spoken in het poppenhuis uitgespookt

Verlossing is er niet voor een brutale zwerver

Genot is een kwellende bederver

Hoe sla ik de weg aan stukken

Voordat het graf te veel op me gaat drukken

De moordenaar speelt een kinderspel

Overal liggen er lappen gesneden vel

Sluit de ogen verlaat het bestaan

Uit de ooghoeken valt een nietszeggende traan

Duizenden hebben jouw lot beïnvloed

Maar de geborgenheid heb je nooit ontmoet