in het aanschijn van poëzie

mag ik mij
verheffen in het
aanschijn van poëzie

wierrook ruiken
in de walm van
gebrande paardenhoeven

blauwe vegen lucht
met zon in een
bewolkte hemel smijten

licht zien
zonder nagels die
mijn ogen open krabben

zonder tuig dat gniffelend
en besmuikt talent doodt
voordat het zich uit

mag ik mij koesteren
in het aanschijn van poëzie
zonder hun immense jaloezie

wil melker
14/07/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl