Zijn denken vertroebeld
zijn pupillen vergroot
zijn aders totaal kapot
doordat hij zoveel spoot
Verzorgt zichzelf niet meer
ongewassen, ongeschoren
Zijn neergang ziet hij niet
hij is gefixeerd op scoren
En ooit was dit een jonge knul
met toekomstplannen, idealen
Nu wacht hij tot het tijd is
om zijn methadon te halen
Trillend zit hij op de stoep
deze verslaving werd zijn lot
Niemand die hem helpen kan
en hij, hij gaat eraan kapot
En ooit was dit een jonge knul
met toekomstplannen, idealen
Maar drugs zijn nu al vele jaren
zijn leven aan het bepalen
Zijn toekomst zal kort zijn
zijn lichaam is aangetast
En niemand die hem helpen mag
zijn drugs zijn zijn houvast
© Alie Hoogenboezem-de Vries
