JE WERD GEBOREN,
JE ONTLUIK TE ALS EEN BLOEM,
DE WERELD KWAM OP JE AF,
WAAR BEN IK TOCH TERECHT GEKOMEN,
IK ZAT ZO VEILIG,
VREDIG,
GELUKKIG,
EN NU,
NU MOET IK OPBOKSEN TEGEN DE WREDE WERELD,
HET ONRECHT,
DE JALOEZIE,
DE AFGUNST,
IK HOOP DAT IK HET OVERLEEF,
OF ZAL IK STERVEN ZOALS DIE BLOEM?
MAMA, PAPA,...
BESCHERM MIJ!
patrick stevens.
|