Vergeten zielen

sta op het kerkhof te mijmeren
gedachten mijlenver in het verleden
zou mijn vader nog eens willen spreken
het lijkt al eeuwen geleden

zie hem voor mij staan
toen hij nog overal heen kon gaan
zou vragen
hoe het is de dood te ervaren

kijk even om me heen
allemaal chrysanten
of soms, hier en daar géén

ons vake is niet vergeten
blijft leven in het heden
in onze harten en gedachten

denk aan die troosteloze graven
voor hen die hier rusten
is  er enkel een verleden

ga even knielen
voor een graf
van vergeten zielen


Delvoy Arlette
(mjn dagboek)