In ons dorp was nog een champetter,
Een echte en eerlijke man van de letter.
't Was een struise, sterke man.
Zo iemand, die het dorp aankon dan.

Maar op een dag, er was iets loos,
men voorspelde een zware windhoos.
De champetter trok door de straten met een bel,
en ja hoor, gans het dorp wist het dan wel.

Iedereen timmerde zijn ramen toe.
't Werd avond en de mensen werden moe,
maar ze bleven turen naar de lucht.
De Windhoos bleek alleen een diepe zucht.

In ons dorp was nog een champetter,
een echte en eerlijke man van de letter.
De brave man had zich tevergeefs vermoeid,
't Is nu nog iets, dat gans het dorp boeit.

Dit verhaal is ècht gebeurd,
bedenk dit, als u dit keurt.