de zonde van vannacht

dromen en steeds kijken
naar het statig groen
van eiken op de cour

de rust van studiezaal
voor het gezamenlijke eten
momenten om niet te vergeten

de avonden werden gerekt
na het gebed in de kapel
ging ieder naar zijn chambrette

dan kwam de angst
in passen surveilleren de hand
aan het gordijn het stil proberen

de fluisterstem die
over hemel sprak als je
de zonde van vannacht vergat

iedere dag het nieuwe
hopen dat een ander
eindelijk de wacht zou lopen

een geschonden jeugd
gediplomeerd met kerkelijk wantrouwen
kun je zo ooit nog van jezelf houden

wil melker
12/03/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl