een vleugje poëzie

je houding
straalde wijsheid
met een warme lach

in milde tolerantie
omarmde jij gedichten
bij het oplichten van gezichten

maar ik zag
je vinger krullen en je magistrale
armzwaai kon de deceptie niet verhullen

ik werd naar de hoek gestuurd om
te overdenken hoe ik over platitudes
een vleugje poëzie kon schenken

wil melker
27/04/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl