Als ik oud word, moet je weten
Zal ik heel gemoedelijk zijn
Ik zal niet veel van anderen vergen
Ik meen het echt het is geen schijn
Want ik moet toch wel toegeven
Dat oudjes soms heel lastig doen
Ze zijn vaak koppig en veeleisend
En je ergert je dan groen
Het lijkt alsof ze ’t zelf weten
Alsof dat soms hun missie is
En als je denkt dat het verandert
Wel, je hebt het dan glad mis
Eens een heel charmante dame
Of een hele stoere man
Ze hadden graag zo willen blijven
Maar elk weet dat het niet kan
Is dat soms de ware reden
Van hun niet zo fijn gedrag?
Doet het pijn wat is verloren?
Raken zij daardoor van slag?
Ach, een oudje moet het weten
Ben je oud dan slijt heel veel
Dat moet je dan accepteren
Met een brok soms in je keel
Maarre…
Wacht eens even, een momentje!
Is dit wat mij dan ook wacht?
Want ook ík zal oud gaan worden
Daaraan had ik niet gedacht!
