Er staat (c)opyright op de gedichten van Boer, Roelf de U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

Een narcist

Zo zorgzaam zonder consequenties

Zo betrokken, maar laat geen evidenties.

Zo eenzaam met zijn daden in de lucht.

Verantwoordelijkheid is ook een vrucht.

Zijn dierbaar viertal licht verbonden

Een gsm, een skype, een tekst gezonden

En al hun mooie levenswonden,

Voedde hij die kindermonden?

 

En al die verhalen, waar komen zij vandaan?

Hij word zo leeg, hij moet daar staan.
En staat in licht, in schone schijn

Alleen zijn teruggetrokken levenslijn.

O bloem, die onbegrensd zijn stamper steeds laat zien.

Die bloem staat langs een weg, er staat een lange mensenrij.

Van mensen die niet doen en zegt, wat hij

te willen heeft en zo alleen en ontevre weer verder stapt.

Zijn eens gekozen levensdood

Dat laat veel levens met gekloot
Dat is een boom en is niet mooi

En laat de ander met de zooi

 

Alleen zijn lichaam zal verdwijnen

Alleen de ziel - ik zie - zal schijnen

Hij zeg maar niets.

Hij kan leven zonder iets.

Een kind dat maak je

Het zaad verzaak je

Als lijnen niet meer verder gaan

Ook jouw graf zal nooit allene staan.