in tijdloos rood verstuift

een handvol wolken
voorbij de pier die aan het
eind in tijdloos rood verstuift

betonnen starheid
in een speelse zee die
dartel dolt maar tevergeefs

verankerd in het zand
waar krabben schelpen kraken
en mosselen weer ten grave dragen

het witte zwanenstuk
waar boeggolf bruist
en kuift tegen beton en terug

daar dansen deinend deze
grote vogels langs de brokken rots
ja onze trots in noordzee’s branding

wil melker
20/08/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl