de pijn van trots

het was zijn hand
vragend in
gespreide vingers

reikend naar
houvast en steun in
onverwacht afhankelijk zijn

de pijn van trots
stil verborgen
in ogen vol zorgen

nog speelt de lichte
humor in zijn woorden
met de ernst van nu

maar het besef van
eindigheid klinkt donker
in de stilte van ons samenzijn

wil melker
20/10/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl