Dit is mijn weg, en de hunne:

Schouder aan drommende schouder
heeft onze chaos één orde.
Ik pik het niet.
Ik pik niet.
Ik niet.

Bij groen licht laat ik ze en
maak voor mij een zebrapad
nagestaard door grimlachend blikken.

O, hoon.
O, hoen.