opgedroogd in waternood
daal af
langs stenen die
nooit zon hebben gezien
waarvan de kleuren
eeuwenlang verdronken zijn
totdat de bron wegviel
er vloeit geen water meer
dat barsten vult
het ongeduld van dorst bestrijdt
pas op de bodem
zie ik dat de wel
is opgedroogd in waternood
moet wiggelroeden
naar de nieuwe loop
haar richting geeft mij hoop
wil melker
02/04/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties
Het gedicht gaat over mijn leven, de ommekeer.
(volledige naam, maak ik liever niet bekend)