het rode gordijn


de messen zijn gewet
een laatste gebed
voor het werpen

zij is geen doel
maar haar aura
moet schitteren in licht

pijlsnel doorklieven
zij flitsend de lucht
in dodelijke vlucht

roerloos staat zij
tussen lemmeten gevangen
laat langzaam de armen hangen

onder daverend applaus
sluit ook voor haar
het rode gordijn

dan knikt haar hoofd
zij is door een mes in de hals
aan het schot vast geprikt


wil melker
28/04/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl