die knusheid gaven
vertrouwd kraakt de trap
veilig zijn de cirkels licht
die in de kamer stralen
alles op zijn vaste plaats
alleen de ogen van de hond
zien moeder koffie halen
zo droom ik over jeugd
de eindeloze dagen waarvan
de avonden die knusheid gaven
een eenvoudig tafereel
huis en straat met vaste waarden
waar mensen nog betrouwbaar waren
soms zie ik op film of teevee
een korte flits van toen
mijn nostalgie het is helaas passé
wil melker
24/11/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl
