Er zijn bloemen van mensen
die stralen wanneer je ze ziet

Met zo'n goedheid van binnen
dat zie je bij een ander niet

Die bloemen van mensen
gaan niet aan jou voorbij

Zij vormen zeker een hulde
aan een vergeten maatschappij

Deze tijd schuift de narcist 
vooruit als nooit tevoren

Maar ik zoek de bloemen
zij, die een ander niet ringeloren

Mijn boeketje is nog klein
maar dat schrikt mij niet af

Want een wijs mens immers
scheidt het koren van het kaf