.

--

"Jullie hebben wat ik niet heb... maar ik weet iets wat jullie niet weten"

--

Er was een viertal zonen van formaat
dat ferm en trots des koning's landen sierde
de mare die zich thans ontvouwen gaat
betreft nochtans voornamelijk de vierde.

De eerste zoon was kroonprins van de koning
De tweede had een stem zoet als de honing
van bloesem van lavendel en van tijm.
De derde was zo sterk dat hij een ossenkar kon tillen maar
de vierde zoon bezat het Groot Geheim.

Er was een drietal zonen van postuur
dat, toen gevaar in 's koning's landen dreigde,
maar weinig deed... wat op z'n best tot zuur
beschouwen van hun jongste broeder neigde

De kroonprins deed beroep op zijn mandaat
als wettig erfgenaam van kroon en staat
De zanger, hij probeerde 't met geslijm.
De krijger keek vervaarlijk en hij rolde met zijn spieren maar
de jongste zoon behield zijn Groot Geheim.

Er was een tweetal zonen, groot van roem
die grimmig naar verwoeste landen keken:
de kroonprins, vol van heldendom en doem
was samen met het koninkrijk bezweken.

De zanger bracht met diepe zwoele blikken
en liederen, mooi als van leeuwerikken
de meest frigide nonnen nog in zwijm.
De ander was als krijger roemrijk, nochtans bleef verborgen hun
ooit koud verstoten broeder's Groot Geheim.

Een zoon doet kond -vol luister, hoogvermaard-
van prins en krijger en dan zucht hij even
en word ik vol verwachting aangestaard
dan roem ik luid hun strijden en hun sneven.

Want deze zoon zal tot het eind der der dagen
bereid zijn om te reizen en te vragen
in raadsels en in liederen op rijm
naar waar ter wereld hij zijn jongste broer zou kunnen vinden en
diens trouwelijk verborgen Groot Geheim


.