het  lijf  het strijdgebied
het  een verdroeg  het ander niet
die strijd kon hij niet aan
hij was nog jong en nog geen meester
over wat hij zelf was
hij was verward en kon niet kiezen
uit angst te worden uitgestoten
zijn wens  bleef daarom ingesloten
geboeid en onderdanig
aan wat hij dacht en er niet was
maar dat hem steeds belette
te zijn zoals hij was
en lief te hebben wie hij wilde
met wie hij graag zijn liefde deelde
onverbloemd ook in de nacht
maar 't was hem niet gegund
zijn ware aard bleef onderdrukt
veroordeeld door hemzelf
In schokkend schuldbesef
maar dan na lange tijd
gevormd tot zijn echte zelf
gebeurde het dat hij het heft  in handen nam
en geheel op eigen kracht besliste
en dat  hij zichzelf de opdracht gaf
bevrijd van knellende gedachten
hij lachte