Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 
in verdronken grijs
 
 
het orkest is niet
vooruit te branden
ik voel klam zweet
opkomen in mijn handen
als ik op noten jaag
 
stroperig golft
een oceaan aan tonen
in verdronken grijs
alle opgezweepte koppen
betalen zo in schuim hun prijs
 
er zijn geen brekers
die dwars liggen in een
vals akkoorden soort
zij hebben niet gescoord in
gruwelijke middelmatigheid
 
toch stript wind
met valse luwte en
vervaarlijk scherp basalt
een diepte die het orkest met
plotseling staccato overvalt
 
violen vlagen tussen
paukenslagen trompetten
schetteren tegendraads in
deze waterval muziek en ik
zing eindelijk weer een hemels lied