half hoge stem met het weemoedig timbre
en haar dwarrelend pianospel
versterken de stilte van de huizen
die elkaar raken zonder nog te dromen
van vrijheid met slechts heesters om zich heen

haar lied drapeert een tulen sluier over de omgeving
streelt mijn schouders die zich niet meer kunnen wenden
roept een onbestemd verlangen in mij op
alleen naar haar te mogen luisteren
in de laatste zonnestralen van de dag