roodommonde hittonen hijgen fluisteringen
opdwepende klanken verstoren mijn onrust
mijn volle hart stottert vergetelheid weg, oppervlakkig drijvend

rugtintels kreunen uit een valse droom
sturen mijn vingers, vullen mijn zinnen
ragfijn met koolzwarte ogen
tot kronkelend slapen
weer genoeg is geweest