Er staat (c)opyright op de gedichten van Noah Agmei U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

winter

de koude winter
verdrijft de herfst
het gras wordt wit
in vochtige nachten

nog een laatste roos
die bloeit als groet
voor de enkeling
die haar ziet

de laatste bladeren
worden losgelaten
dwarrelen naar plaatsen
waar de wind hen brengt

door zon en warmte
verlaten, verschuilen
mensen en dieren zich
in huizen en holen

kleuren in het landschap
veranderen in grijstinten
gele rietkragen markeren
de kanalen en sloten

sneeuwvlokken gejaagd
door de harde wind
trekken witten strepen
tegen de donkere horizon

vorst tekent ijskoude
bloemen op ramen
de sterren flonkeren
helderder dan ooit

dan in donkre nacht
brengt het Kind licht
maakt de weg vrij
voor nieuw leven

nog onzichtbaar
zoekt het zich
een weg naar
warmte en licht