Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 
geluidloos licht
 
 
stilte is mijn vriend
ik ontmoet hem vaak
maar weet niet of ik
hem met mijn emoties raak
 
hij wandelt graag
net als ik geniet hij van
een schitterend vergezicht
in zacht geluidloos licht
 
ook van het bos
waar donkere vennetjes
rimpelloos  zuchten
onder klarende luchten
 
natuurlijk praat ik
schatert mijn lach
om mezelf te voelen in
het niet alleen zijn op pad
 
totdat hij wenkt
mij zijn rust en
schoonheid schenkt
van samen weer genieten