de eerste mist

zacht vluchten

dromen voor mij uit

ik hoed ze als

makke schapen

de wolletjes maken

nauwelijks geluid

ze lichten op

in ondergaande zon

hun vachten kleuren

fragmenten uit

delen van de dag toen

zon nog warmte had

nu ademen zij

wolkjes lucht waarin

fantasie creaturen op

de vlucht doet slaan

en dieren rusten gaan

in hun eerste slaap

zacht blatend en

verdwijnend in het

laatste rood schurken

zij lichaamswarmte aan

elkaar terwijl de eerste

mist naar dromen gist