Een houthakker zag een boompje staan
en wist zich zelf te verblijden
door het boompje te laten lijden
en het heen te laten gaan

Nu duurde het een lange tijd
en het boompje raakte in vergetelheid

Nu eens liep de houthakker door de bossen
om nogmaals zijn bijl te laten lossen
maar nu hij die lege plek aanschouwde
waar eens familie bomen hevig rouwde

Plots besefte de houthakker wat hij met het bos had gedaan
en is toen plots weggegaan
hij heeft toen 100 nieuwe boomjes het leven gegeven
en had voortaan respect voor al het leven

Dante