als getekend
het groene van mijn berk
tegen een blauwe hemel
tot donderwolken
de zon plagen
zij niet langer zomer draagt
enkel met een laatste ademhaal
de zilveren schijn weet te weerkaatsen
vooraleer de stam kraakt
en mij laat beseffen
ik niet mag vergeten
schoonheid te beleven
tot vergankelijkheid leven treft
