in tegendraads verkeren

soms blinkt de straat
lijken kleuren uit de lucht
zonder parkeren te drijven op
hun vlucht in tegendraads verkeren

zijn weg en stoep de hemel
waar de mens zijn kringen loopt
de wolken uit laat waaien en
een huismuur zacht de golfjes doodt

waar licht en lucht in water
spiegelen en de mens dat
beeld in  scherven stapt is een
nat pak het welverdiende ongemak

wil melker
08/07/2008
www.wilmelkerrafels.deds.nl