wanneer de bladeren
in stilte omlaag wemelen
zo intens teder
een bewogen spel
met mij spelen

dat ik in de ban rakend
van het najaar
niet merk dat herfst
het aards kleurenpalet
verkreukelend laat verdwijnen

achtergebleven leegte
naar eenzaamheid leidt
waar licht niet langer
de wereld siert
maar schaduw hoogtij viert