daar lag ze op het cement
wat uit te rusten

schoonmakers druk om haar
heen
ze gaf geen kick
bezig met haar eigen ik
ze rustte

ze zag beweging hoorde
stemmen
maar bleef bewegingloos
in vorm
zwaar boven de norm
genoot ze van haar
zijn

overgegeven aan haar
zwaartekracht
had zij de macht
om te temmen

niemand die het waagde
of haar belaagde
haar plekje op te geven

ze lag waar ze lag

boven menselijk gezag
had ze een plek verworven
enkel door zichzelf te zijn
was zij een refrein dat
zich steeds herhaalde en haar
staalde in haar kracht

zo deelde ze framboosjes uit
vruchtjes voor wie respecteren
 

van een olifant kun je leren

©Tonny