de witte lust lost loze luchten af
de macht van dwarrelend blanke sneeuw
neemt plechtig en met overmacht
bezit van al wat is en was

hij keert als keizer van het ijs
bedaard en met gepast statuur
gekozen zonder kiezen
deskundig onze menselijke aard

hij bindt wat vreemd is moeiteloos aaneen
onvoorstelbaar en het lijkt zo simpel mooi
de slechte aard gaat zelfs door hem heen
totdat hij afscheid neemt in droeve dooi