Aan het getijde kan je zien
wat voor weer het is.
Vallende bladeren, laagstaande zon,
is dat ik de zomer mis.

Hoe het hart ook schreeuwt
voor wat meer zon,
het komt voorlopig nog niet terug
zelfs als de zon dat kon.

En hoe de ziel zich ook laat misleiden
de slaap heeft het nog niet gevat.
Hij merkt bij het minste of geringste
het vallen van het blad.

Hoe vreemd kan een brein werken,
al merkt hij het tevergeefs.
De sneeuwlucht neemt het blauw over
en is met de sneeuw bijzonder goedgeefs.

Het is zo ijdel, haast ongegeneerd,
zo ijdel en beschaamd als wat,
dat het zo bijzonder trots is bij het zien
van het vallen van het blad.